OTWARTA PERSPEKTYWA - ALGORYTM WOLNOŚCI

[ram]

Gdy żyjemy wewnętrznym światem lub najbliższym środowiskiem, wtedy ów świat na nas wpływa, wyhamowując nasz osobisty wpływ na życie na Ziemi, który nie przekracza wówczas 1%. Nie będąc w kontakcie z pozostałością, jesteśmy pozbawieni aż 99% wsparcia Całości. To energetyczna ksenofobia. Jezus i Budda otworzyli się na Całość, dlatego odwrócili proporcje współtworzenia. W ten sposób automatycznie sięgnęli po 99% wsparcia fizyczno-energetyczno-duchowego behawioru. Drzewa, góry, krokodyle, słońce i Ojciec (Bóg) sami zaczęli mich wspierać.

Stanowczo i rozsądnie trzeba wyjść ze schematu wewnętrznego zamknięcia. Bez tego ewolucja nie postąpi krok naprzód. Trzeba wyjść ze skorupy i przejrzeć na oczy. Już samo otwarcie się na Ojca otwiera bramy więzienia w 70%. Niestety dotyczy to jedynie ludzi wolnych, nieograniczonych programami systemu. Bóg kościelny – choćbyśmy gdzieś wewnątrz serca wychodzili poza kościelne dogmaty – wcale tu niczego nie poprawia. Nawet tu systemowe kody nie pozwolą wejść poza ów czarny punkt jedno procentowej wolności.

Bóg uniwersalnej religii to już na starcie wolność i wsparcie na poziomie 20-30%. Pytanie tylko, kto tak naprawdę pojmuje różnicę między religią, kościołem, a czystością serca, która przejawia się w nieskrępowanym uczuciu wolności w 40%, w wolnym postrzeganiu w kolejnych 40%, a w zewnętrznym śnie do 20%.

Gdy staniesz na szczycie gór, czy na szczycie wieżowca, to twój umysł od razu się gubi. Opanowuje go stan nieogarniania rzeczywistości. Natychmiast chwyta, że tysięcy malutkich ludzi nie pozna, że tysięcy barów nie odwiedzi, że tysięcy adresów nie zapamięta i że setek tysięcy przedmiotów nie kupi w tysiącach sklepów. Bogactwo i rozmach przestrzeni zwyczajnie go przerastają. Utarte schematy przestają funkcjonować. Gdy znikają ograniczenia, umysł się wycofuje i człowiek coraz wyraźniej zaczyna odczuwać wolność istnienia i związane z nią korzyści. Nabiera wiatru w żagle.

Podobne uczucie niezależności i wolności ogarnia ludzi jadących na wakacje. Dystans wobec starego świata diametralnie zmienia ich postrzeganie. Całymi sobą wyrywają się z gonitwy w małym świecie i ruszają ku nieznanemu na podbój własnego przeznaczenia. Otwierają nowe horyzonty i odkrywają nowe schematy myślenia. To pozwala im inaczej i szerzej spojrzeć na siebie, na świat i na swoje możliwości. Opuśćcie więc wewnętrzny świat narzuconych wam schematów. Zastosujcie metodę Otwartej Perspektywy, czyli Wolnej Przestrzeni. To umowny stan przestrzeni zerowej, która nie ocenia i nie dyskutuje. Jest pozbawiona wszelkich dyskursywnych i programowych obciążeń. Wtedy umysł się poddaje i ustępuje miejsce niezależnej Jaźni.

Zabawa, wycieczki, pasje nieco rozszerzają perspektywę, ale na stałe zmienia ją dopiero w pewnym zakresie stan radości, uniesienie siłą marzeń, wewnętrzna cisza itd. - to co nazywamy poprawnym rezonowaniem z Całością. W przeciwnym razie przyzwyczajony do narkotycznej narkomanii człowiek co rusz ulega sile programowych norm, zamykając się w świecie wewnętrznych przyzwyczajeń.

Cokolwiek was zatrzymuje na dłużej, na przykład myśli, emocje, potrzeby, wizje, kościelna koncepcja Boga, społeczna podmiotowość, schematyczna wiedza i media definiujące obraz świata, to nie jesteście wolni. Ale gdy Ojciec postawi was przed mglistym światłem, poza które wzrok się nie przebija i pojawi się stan niepoznawania i niepojmowania, wtedy staniecie się wolni i nieistniejący w rzekomo znanym i określonym środowisku, a parametr twórczy zyska siłę totalnej ekspresji. Bo Ojciec uwalnia swoją własną obecnością.

I nagle odczujecie, że dla siebie jesteście najważniejsi. Że wszystko inne jest drugoplanowe, choć to drugoplanowe może być celem waszego życia – celem, ale nie wami. Wówczas wasze zjednoczenie z otaczającym was i wypełniającym was światem przekroczy granicę wewnętrznego więzienia w 60%. Sam cel to zaledwie 10% wolności istnienia, ale jako akt twórczy potrafi sięgnąć kresy wszelkich założeń…

ŻRÓDŁO - https://www.youtube.com/watch?v=W8EZqQ2NQcQ